REZYDENCJA STANISŁAWA GÓRKI W KÓRNIKU (OK. 1557–1592).

PROPOZYCJA REKONSTRUKCJI

Abstrakt

Zamek w Kórniku, w latach ok. 1414-1592, należał do rodu Górków h. Łodzia –reprezentantów ścisłej elity władzy w Koronie u progu nowożytności. W 3 ćw. XVI wieku, z inicjatywy ówczesnego właściciela hr. Stanisława Górki, zamek i jego otoczenie zostały poddane modernizacji i rozbudowie. Celem niniejszego artykułu jest rekonstrukcja i interpretacja powstałego zespołu rezydencjonalnego, ze szczególnym uwzględnieniem zamku, ale także prywatnego miasta, kościoła rodowego oraz domeny łowieckiej. Zostały postawione podstawowe pytania o pojawiające się w tym czasie nowe rozwiązania architektoniczne, proweniencję wzorców formalno-ideowych oraz autora projektu modernizacji. W przyjętej metodzie badawczej, zakładającej podejście interdyscyplinarne, rezydencja widziana jest jako wypadkowa potrzeb i możliwości inwestora wynikających z pozycji społecznej, politycznej i majątkowej.