PÓŁWYSEP SZYJA W BNINIE – ŚWIADEK HISTORII
Słowa kluczowe:
Bnin, Wielkopolska, kultura łużycka, średniowiecze, osadnictwo grodowe, siedziby na kopcach
Abstrakt
Półwysep wcinający się w wody Jeziora Bnińskiego (nazwany przez archeologów „Szyją”) był
miejscem trzykrotnie zajętym pod dłużej trwające osadnictwo. Na przełomie epoki brązu i wczesnej
epoki żelaza w jego południowej części (stanowiącej wówczas przybrzeżną wyspę) ludność kultury
łużyckiej użytkowała naturalnie obronną osadę. Drugi okres intensywnego zasiedlenia półwyspu
przypadł na lata 40. X wieku, kiedy został tam zbudowany solidnie ufortyfikowany gród wczesnopiastowski, użytkowany (ze 160-letnią przerwą) do początków XIII wieku. W połowie XIII wieku
u nasady półwyspu została zbudowana siedziba na kopcu, stanowiąca rezydencję kasztelanów do
czasu lokacji Bnina na prawie magdeburskim między 1386 a 1395 rokiem.
Opublikowane
2021-02-21
Dział
Artykuły
